Bu hafta seninle benim için özel ve biraz da duygusal bir hikayeyi paylaşmak istiyorum.
2013'ün başlarında bir yoga dersi sırasında içimden bir ses konuştu; "Kundalini Yoga Eğitmeni olmak istiyorum!" Düşüncesi beni heyecanlandırıp, kalbimi pat pat çarptırmıştı. Eve geldim, o gece boyunca Gurmukh'tan nasıl bu eğitimi alabileceğimi araştırmaya başladım. Madonna'nın eğitmeni, Red Hot Chilli Peppers'ın hakkında şarkı yazdığı, youtube videolarında konuşmalarında kendimden geçtiğim bu kadından alacaktım bu eğitimi ama bir sorun vardı; nasıl olacaktı ki! :) Tabi, ufak bir detay, ben bunu hayal ettiğim sıralarda İstanbul Ataşehir'de yaşıyorum, Amerika'yı hiç görmemişim...

Araştırmaya başladım, Santa Monica, New York ve Hindistan'da eğitim vardı. "Tamam karar verdim ben bu eğitimi New York'ta almalıyım" dedim. Ücretlerine bakıyorum. Üzerine ulaşım, konaklama topluyorum çıkarıyorum, o zamanki Sevil'in yapabilmesi imkansız gibi görünüyor. "Bu Evren'in işi" diyerek bırakıyorum. O bana fırsatları getirecek, ben yapacağım.

2015 Haziran sonunda Amerika'ya taşındım; Miami'ye. "Ama eğitim New York'ta" :) Yine bakıyorum, hesaplıyorum, her eğitim haftasonu gidip gelebilirim ama yine birazcıkkk masraflı;) Miami'deki stüdyoları da araştırdım, bir yerde Şubat 2016'da başlıyor eğitmenlik eğitimi. "Ama Gurmukh ile değil :((" Zihnim konuşuyor "Bak, geri kalacaksın, geç kalıyorsun, sen New York ve Gurmukh diyorsun ama ya gitmezseniz oraya ne olacak, bak geç kalıyorsun"; iç sesim "Sen bunu Gurmukh'tan alacaksın, bekle, bana güven"... Bu arada ben oldukça "sabırsız" biriyimdir:) Bu iki ses arasında çekişme yaşarken, Evren'e "bana bir işaret gönder" dedim; 2 saat sonrasında Golden Bridge -New York'taki Gurmuk'un stüdyosunun- bir paylaşımını gördüm ve izlerken bile biliyordum ruhumun ne istediğini. "Teşekkür ederim" dedim ve korkumu değil içimdeki sevgiyi takip edip inanmaya devam ettim. Bu kararı vermemden 1 ay sonra New York'a taşınma kararımız netleşti, yani ben Miami'de eğitime başlasam, minimum 1,000$ zarar etmiş olacaktım.

New York'a geldik, daha ev bile tutmamıştık, ben stüdyoya gidip derse katılmış , şükrediyordum:) Dilimde "Kundalini Yoga Eğitmenlik Eğitimine katılacağım" var, araştırıyorum, ödeme şartlarına bakıyorum ama binlerce dolar. Haftalar ilerliyor, eğitim Ekim ayının son haftası başlayacak, Ağustos ayında ben her haftasonu "kayıt olacağım" diyorum ama hep bir bahane bulup sonraki haftaya bırakıyorum. Birkaç hafta bunu yaptığımı fark ettikten sonra sordum kendime "Sevil, bu senin hayalindi, niye erteliyorsun?" Yazmaya başladım;

-Bak yeni taşındınız bir sürü masraf, eğitimi acaba daha sonra mı alsan?
-Sabah 5 akşam 7 bu tempoya dayanabilecek kadar fiziksel güçlü müsün?

-Seneye de bu parayı vereceksem, neden bir sene bu eğitimi almış Sevil olmak varken, kendimi erteleyeyim.
-Zaten bu eğitim beni güçlendirecek.

Her bir maddeyi çürütmüştüm ama yine de o vıdılayan, değişimi sevmeyen, korkan ses durmadan konuşuyordu. "Tamam, Evren'e soracağım" dedim ve söyledim "Bana bir işaret ver". Bunu sorduğum günün akşamında burada bir davette kalabalık bir grubun içindeydim. Daha sonradan çok yakın arkadaş olduğum bir Amerikalı bana gelip "Sen de Kundalini Eğitmeni olacakmışsın, ben de Tanrı'dan bana işaret göndermesini istemiştim, senin gideceğini söylediler, çok sevindim, bugün kayıt oluyorum!" dedi:))) Benim gözler dolu dolu, "Sen de benim işaretim oldun" dedim:)

Bu hikayeyi detaylı sizlerle bu hafta paylaşıyorum çünkü Golden Bridge New York 31 Mart'ta kapanıyor... Eğer ben kayıt olmasaydım, bu eğitimi almasaydım şu anda nasıl hissederdim bilmiyorum... Ha, kabul ediyorum, şu anda içim buruk, çünkü bana aylarca ev olmuş bir yer kapanıyor. Ama bu değişimi rahatlıkla atlatmamı sağlayan yüzlerce muhteşem anım, eğitmenlik eğitiminden arkadaşlarım, yoga öğrencilerim ve Gurmukh başta olmak üzere öğretmenlerim var.

Ertelemenin kimseye faydası yok; Ego'dan başka! O yüzden bu hafta senden bunu düşünmeni ve birşey için harekete geçmeni istiyorum. Sen biliyorsun o şeyi, bu yazıyı okumaya başladığın andan itibaren aklında...

1- Ben de korkuyordum o eğitime kayıt olduğum anda, ama korkumdansa arzum ve sevgim, isteğim ağır bastı. Korkunu değil, o kararın hayatını nasıl değiştireceğini düşün! Hiç korkmamayı beklersen, daha çoook beklersin. Cesaret korkmamak değil, korkuna rağmen adım atmaktır!

2- Evren'den işaret iste. Ve o işareti görmek için açık ol.

3- İçinden ilk gelen karar, sana iyi hissettiren "iç ses", arka tarafta hikayeler yaratan ise "ego". Ego seni olduğun yerde tutar, İçsel rehberliğin ise seninle mutluluğun ve hayallerin arasındaki aracı. Neden hayallerini erteleyeceksin ki, "Sen buna değersin!"!

Haydi o kararı ver! Sınırlarının dışına çık! Klasik laf vardır ya, "Ama ego bizi güvenli alanda tutuyor", ben de soruyorum; "Peki orada mutlu musun? İyi hissediyor musun? Hayallerini yaşıyor musun?"
Bugün erteleme, o adımı at ve lütfen benimle de düşüncelerini aşağıdan paylaş.

xoxo

Sevgilerimle,
Sat Nam,
Sevil

Sen değişirsen dünyan değişir

Bu yazının daha çok kişiye ulaşmasını sen de ister misin?
Aşağıdaki sosyal medya butonlarını kullanabilirsin.